Skip to main content
Σεραφείμ Β' Τίκας (1949-1958)

Γεννήθηκε στο Αρτεσιανό Καρδίτσας στις 26 Οκτωβρίου 1913. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το 1938 χειροτονήθηκε διάκονος υπό του Κορινθίας Δαμασκηνού και το 1942 πρεσβύτερος και αρχιμανδρίτης υπό του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Δαμασκηνού.

Ως εφημέριος και ιερατικός προϊστάμενος του Ιερού Ναού Ευαγγελιστού Λουκά Πατησίων, ίδρυσε τον χριστιανικό φιλανθρωπικό σύλλογο «ο Ευαγγελιστής Λουκάς» δια του οποίου προσφερόταν δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους απόρους ασθενείς της ενορίας του.

Παράλληλα εργάσθηκε στις Υπηρεσίες της Ιεράς Συνόδου, ως γραμματέας. Κατά τους χρόνους της ξένης κατοχής (1942-45) αφού ακολούθησε τις Εθνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών του στρατηγού Ν.Ζέρβα, προσέφερε αξιόλογες εθνικές υπηρεσίες εις το τότε δοκιμαζόμενο έθνος.

Την 6 Σεπτεμβρίου 1949 εξελέγη Μητροπολίτης Άρτης επί Αρχιεπισκόπου Αθηνών Σπυρίδωνος. Κατά την διάρκεια της διαποίμανσης της επαρχίας του αναλώθηκε στη δημιουργία έργων κοινής ωφέλειας. Ανακαινίσθηκε το μητροπολιτικό μέγαρο, ανεγέρθηκε το γηροκομείο Γεωργίου και Σοφίας Μάτσου, ιδρύθηκε οικοτροφείο απόρων μαθητών, παιδικός σταθμός, το Εθνικό Στάδιο της πόλεως, το Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο της Μητροπόλεως, ο ναός του Αγίου Δημητρίου, ανακαινίσθηκε η Ιερά Μονή Κάτω Παναγιάς. Επίσης πολλά πτωχότατα ορεινά χωριά της επαρχίας του σώθηκαν από την πείνα με τις δικές του ενέργειες.

Σημαντικός σταθμός της Αρχιερατείας του στην Άρτα απετέλεσε και το γεγονός της προσέλκυσης στην Ορθόδοξη Εκκλησία όλης της οικογένειας του Αρχισυνάγωγου της Άρτας και η βάπτισή της από τον ίδιο.

Το 1958 και ως επιβράβευση των πολλαπλών και αξιόλογων υπηρεσιών του η Ιερά Σύνοδος τον προήγαγε στον μητροπολιτικό θρόνο της Μητροπόλεως Ιωαννίνων.

Το 1974 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος και επί 24 χρόνια προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες στην διοικητική και ποιμαντική οργάνωση της Ελλαδικής Εκκλησίας. Κοιμήθηκε τον Απρίλιο του 1998.